NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
عَلِيُّ بْنُ
الْحُسَيْنِ
بْنِ
إِبْرَاهِيمَ
حَدَّثَنَا
عُمَرُ بْنُ
يُونُسَ
حَدَّثَنَا
عَاصِمُ بْنُ
مُحَمَّدِ بْنِ
زَيْدٍ الْعُمَرِيُّ
حَدَّثَنِي
الْمُثَنَّى
بْنُ يَزِيدٍ
عَنْ مَطَرٍ
الْوَرَّاقِ
عَنْ نَافِعٍ
عَنْ ابْنِ
عُمَرَ عَنْ
النَّبِيِّ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
بِمَعْنَاهُ
قَالَ وَمَنْ
أَعَانَ
عَلَى خُصُومَةٍ
بِظُلْمٍ
فَقَدْ بَاءَ
بِغَضَبٍ
مِنْ اللَّهِ
عَزَّ وَجَلَّ
İbn Ömer de Hz. Nebi
(s.a.v.)'den (bir önceki 3597. hadis'in) manasını (rivayet etmiştir. İbn
Ömer'in bu rivayetinde Hz. Peygamber) şöyle buyurmuştur:
"Her kim bir davada
zulme yardımcı olursa, kuşkusuz Aziz ve Celîl olan Allah'ın gazabına uğrar.”
İzah:
Mana ve hüküm
bakımından bir önceki hadise benzeyen bu hadisin senedinde Matar b. Tahmân
el-Varrâk ile Müssennâ b. Yezid vardır.
Münzirî'nin
açıklamasına göre Matar; pek çok hadisçi tarafından tenkid edilmiştir.
Müsennâ'nın da kimliği meçhuldür.